"Er kan per definitie niet veel negatiefs aan zijn omdat het duurzaam heet, hè? Maar de nadelen zitten ‘m in de kosten. Eén hectare grond kost in de Flevopolder bijvoorbeeld 100.000 euro, in Polen is dat 5000 euro per hectare. De kapitaalkosten liggen heel hoog in Nederland. Om zijn hoofd boven water te houden moet de Nederlandse teler intensief verbouwen, oftewel een hoge omzet halen. Daardoor worden milieueffecten misschien makkelijker buiten beschouwing gelaten."

 

"Een ander nadeel kan zijn dat de internationale concurrentiepositie verandert. Als we in Nederland wel duurzaam produceren en in de rest van de wereld niet, dan verlies je je concurrentiekracht. En de toeleveranciers, de mensen die nu bijvoorbeeld de gewasbeschermers maken en verkopen, moeten een andere markt vinden. Zij kunnen hun producten minder goed verkopen. Er zit dus een hele industrie aan vast die ook zal moeten veranderen."

 

"Uiteindelijk kom je ook bij de consument uit. Zij moeten hun voedselpatroon aanpassen. Omdat voedsel waarschijnlijk duurder zal worden, zal een hoger aandeel van het inkomen aan voedsel besteed moeten worden. Maar het is de vraag of het uiteindelijk in de portemonnee wel geld gaat kosten. Je gaat meer besteden aan voedsel en bijvoorbeeld minder aan gezondheidszorg of minder aan je drinkwater omdat het schoner blijft. Het is een verschuiving van de kosten, dat hoeft niet per se negatief te zijn."